Udinese Calcio

Udinese Calcio

Serie A

Udinese to klub założony w 1896 roku. Jego siedziba znajduje się w mieście Udine, leżącym na północnym wschodzie Włoch w regionie Friuli-Venezia Giulia. Drużyna występuje na poziomie Serie A nieprzerwanie od sezonu 1995/96.

Udinese Calcio – podstawowe informacje

Rok założenia: 1896

Przydomek: Bianconeri

Barwy: Biało-czarne

Adres:
Via Candolini 2, 33100 Udine

Fax:
+39 0432 544933

Telefon:
+39 0432 544911

Prezes:
Franco Soldati

Menedżer:
Gabriele Cioffi

Stadion:
Dacia Arena

Pojemność:
25,144

Sukcesy

Puchar Intertoto:
1 tytuł

Zdobyte w 2000

Początki Udinese Calcio

Udinese powstało pierwotnie jako organizacja sportowa specjalizująca się przede wszystkim w gimnastyce i szermierce, jednak również sekcja piłkarska rozwijała się prężnie już od samego początku jej istnienia. Na stronie internetowej klubu widnieje informacja o “nieprzyznanym Scudetto” z 1896 roku. Mowa o turnieju, w którym oprócz Udinese wzięły udział drużyny z Treviso i Ferrary. Rozgrywki, w których zwyciężył klub z Udine, nie są uznawane za oficjalne mistrzostwa Włoch, ponieważ nie zostały zorganizowane przez Federcalcio, czyli włoski związek piłkarski, który założono dopiero w 1898 roku.

Kolejną ważną datą dla klubu jest 5 lipca 1911, kiedy Udinese oficjalnie stało się drużyną piłkarską, która zaczęła funkcjonować pod nazwą Associazione Calcio Udinese. Niedługo potem Friulijczycy wstąpili w szeregi FIGC (Federazione Italiana Giuoco Calcio), dołączając do rywalizacji o Scudetto.

O krok od pierwszego wielkiego sukcesu Bianconeri znaleźli się w sezonie 1921/22, kiedy dotarli do finału Coppa Italia, w którym zmierzyli się z drużyną Vado. Mecz zakończył się jednak wynikiem 1:0 dla rywali, a gol na wagę trofeum padł w samej końcówce. W tym czasie w Udinese występowała jedna z legend klubu, Gino Bellotto, który do dziś jest rekordzistą pod względem liczby sezonów rozegranych dla drużyny z Friuli. Włoch zaliczył ich aż 17.

Wicemistrzostwo i degradacja

Kolejnym wartym wspomnienia okresem w historii Udinese są lata 50. Rok 1950 oznaczał dla klubu awans do Serie A, w której drużyna utrzymała się przez kilka następnych lat. Punktem kulminacyjnym okazał się sezon 1954/55. Bianconeri zdobyli wówczas wicemistrzostwo Włoch, ustępując jedynie Milanowi. Sprawy skomplikowały się jednak już po zakończeniu rozgrywek. Agenci Federcalcio odkryli przypadek ustawienia meczu z Pro Patrią, który został rozegrany dwa lata wcześniej – w maju 1953 roku. Komisja ligi zdecydowała się na rozpoczęcie zdecydowanych działań. Friulijczycy zostali zdegradowani do Serie B. Pomimo powrotu do Serie A już rok później, na następne 20 lat Udinese straciło kontakt z elitą włoskiej piłki. Po sezonie 1963/64 spadli nawet do trzeciej ligi, z której nie byli w stanie się wydostać aż do końcówki lat 70.

Powrót do Serie A, Zico i kolejny skandal

Udinese powróciło na salony w 1979 roku. W kolejnym sezonie, mimo dopiero 15. miejsca w lidze, Friulijczykom udało się zdobyć tzw. Mitropa Cup, czyli puchar drużyn, które okazały się najlepsze na drugim szczeblu rozgrywek w swoim kraju. Następne lata oznaczały dla klubu z Udine spokojne utrzymanie. W roku 1983 Bianconeri wspięli się nawet do górnej połowki tabeli, zajmując wysokie 6. miejsce, a latem do drużyny dołączył legendarny brazylijczyk Zico, który spędził w Udine dwa lata, po czym wrócił do swojego poprzedniego klubu, Flamengo.

Rok 1986 przyniósł kolejny skandal. W Udinese znów wykryto korupcję. Tym razem kara dla klubu wyniosła dziewięć ujemnych punktów w następnym sezonie, co ostatecznie przyczyniło się do spadku. Do 1995 roku Bianconeri pozostawali na granicy pierwszego i drugiego poziomu rozgrywkowego.

Stabilizacja i europejskie puchary

Od połowy lat 90. Friulijczycy nieprzerwanie występują w Serie A. Drużyna w kilka lat osiągnęła poziom, który pozwalał jej myśleć nawet o grze w Europie. W 1997 roku Udinese zakwalifikowało się do Pucharu UEFA, a rok później, w dużej mierze dzięki bramkom Olivera Bierhoffa, stanęło na ligowym podium, zaraz za Juventusem i Interem. Po sezonie 1999/2000 we friulisjkiej gablocie stanął za to Puchar Intertoto.

Z krótkimi przerwami na pracę Roya Hodgsona i Giampiero Ventury, w latach 2001-2005 na ławce trenerskiej Bianconerich zasiadał Luciano Spalletti. Pod koniec jego kadencji udało się po raz pierwszy awansować do Ligi Mistrzów. Jednak to w Pucharze UEFA Friulijczycy występowali najczęściej. Polscy kibice pamiętają zapewne ich pojedynki z Lechem Poznań w sezonie 2008/09. W barwach Udinese grali wtedy m.in. Fabio Quagliarella, Simone Pepe oraz legenda Udine Antonio di Natale, który w spotkaniu rewanżowym zdobył bramkę decydującą o awansie jego drużyny.

Udinese promowało wówczas wielu uzdolnionych piłkarzy, których następnie sprzedawało do bardziej utytułowanych klubów. Samir Handanovic do dzisiaj jest podstawowym bramkarzem Interu, a Luis Muriel, sprowadzony do Europy przez działaczy Bianconerich z Deportivo Cali, strzela fantastyczne bramki dla Atalanty. To z Udine Alexis Sanchez odszedł do Barcelony, Gokhan Inler do Napoli, a Kwadwo Asamoah przeniósł się do Juventusu.

Udinese obecnie

Dziś Udinese jest solidnym średniakiem Serie A, który nie musi drżeć o spadek, ale nie jest też w stanie dogonić ligowej czołówki. Bianconeri swoje mecze domowe rozgrywają na Dacia Arena (do 2016 roku obiekt funkcjonował pod nazwą Stadio Friuli). W wyniku przebudowy w latach 2013-2016, podczas której zmniejszono liczbę miejsc z ponad 41 tysięcy do 25 tysięcy, stadion stał się jedną z najnowocześniejszych aren piłkarskich we Włoszech.

Udinese Calcio – terminarz i wyniki

Udinese Calcio – skład i statystyki piłkarzy

Udinese Calcio – najlepsi strzelcy drużyny w Serie A