Genoa CFC

Genoa CFC

Serie A

Założona w 1893 roku Genoa CFC posiada tytuł najstarszej włoskiej drużyny piłkarskiej. Piłka nożna nie była z początku dominująca. Inicjały CFC oznaczają „Cricket and Football Club”. Późniejsze zaangażowanie w piłkę nożną przypisuje się głównie pracy angielskiego lekarza Jamesa Richardsona Spensleya, znanego również jako „ojca włoskiej piłki nożnej”. Co ciekawe we wczesnych latach Genua była faktycznie klubem angielskim, który reprezentował swój kraj za granicą.

Genoa CFC – podstawowe informacje

Rok założenia: 1893

Przydomek: Rossoblu

Barwy: czerwono-niebieskie

Adres:
Villa Rostan

Via Ronchi 67 – 16155 – Genova/Pegli

Fax:
010-61.28.344

Telefon:
010-61.28.31

Prezes:
Alberto Zangrillo

Menedżer:
Alexander Blessin

Stadion:
Stadio Luigi Ferraris

Pojemność:
34,901

Sukcesy

Mistrzostwo Włoch:
9 tytułów

Zdobytych w 1898, 1899, 1900, 1902, 1903, 1904, 1915, 1923, 1924

Puchar Włoch:
1 tytuł

Zdobyte w 1937

Genoa CFC – historia klubu

Klub powstał pierwotnie jako klub krykieta, a także zrzeszał lekkoatletów. Dopiero w 1897 roku sekcja piłki nożnej zyskała na popularności. Zarówno krykiet, jak i piłka nożna były importem z Wielkiej Brytanii, a wpływ ten można było dostrzec w nazwie – Genoa.

Genoa wygrała pierwszą edycję nowo założonych Mistrzostw Włoch w piłce nożnej. Historyczny triumf należy postrzegać w świetle faktu, że w rywalizację zaangażowały się tylko trzy inne zespoły – Internazionale Torino, FBC Torinese i Ginnastica Torino – wszystkie ekipy pochodziły z Turynu.

Pierwsza dynastia we Włoszech

Genua wygrała sześć z pierwszych siedmiu włoskich mistrzostw piłkarskich, jakie kiedykolwiek zorganizowano (1898, 1899, 1900, 1902, 1903 i 1904). Ich dominacja dobiegła końca wraz z pojawieniem się innych pretendentów do tronu, takich jak Juventus i drużyn z Mediolanu, a klub musiał zadowolić się grą drugich skrzypiec przez resztę dekady.

Mianowanie Williama Garbutta na głównego trenera w 1912 roku przyniosło klubowi wiele pozytywnych zmian. Jako pierwszy profesjonalny menadżer w kraju, Garbutt poprowadził klub do siódmego tytułu w 1915 roku. Jednak Genua otrzymała tytuł dopiero cztery lata później, po zakończeniu I wojny światowej.

Mimo że wielu ich graczy zginęło podczas służby wojskowej, Genua pozostała na szczycie włoskiej piłki nożnej. Z Garbuttem nadal menadżerem drużyny, klub zdobył ostatnie dwa mistrzostwa w 1922 i 1924 roku (kilka lat przed zmianą nazwy ligi na Serie A). Z kolei przez następne siedem dekad Genoa była przesiąknięta przeciętnością.

Z nieba do piekła

Ostatnie uderzenie w Genui miało miejsce w 1991 roku. Klubowi udało się awansować do półfinału Pucharu UEFA, nieznacznie przegrywając z ostatecznym zwycięzcą ówczesnego turnieju – Ajaxem Amsterdam. Potem nastąpił najciemniejszy okres w historii klubu. W 1995 roku Genoa spadła do Serie B, która miała być ich domem przez następną dekadę. Nieoczekiwanie w 2005 roku klub został zdegradowany do Serie C1 ze względu na udział w skandalu z ustawianiem meczów. Niedługo potem Genoa awansowała do Serie A, gdzie rywalizuje do dziś.

Polskie akcenty

Genoa dwukrotnie w ciągu jednego roku podpisała umowy z polskimi piłkarzami. Pierwszy był Krzysztof Piątek, którego Włosi pozyskali za 4,5 miliona euro. Dzięki znakomitej formie strzeleckiej Piątek po połowie sezonu został sprzedany do AC Milan za 35 milionów euro. Natomiast Filip Jagiełło od 2019 roku nadal jest zawodnikiem Genoi, ale klubowe władze wybrały zupełnie inną ścieżkę dla 23-lataka. Były gracz Zagłębia Lubin został wypożyczony do Bresci i dopiero pod koniec czerwca wróci do bazy treningowej w Genui.

Genoa CFC – terminarz i wyniki

Genoa CFC – skład i statystyki piłkarzy

Genoa CFC – najlepsi strzelcy drużyny w Serie A