ACF Fiorentina

ACF Fiorentina przez lata gruntowała swoją pozycję i stała się jedną z najbardziej znanych włoskich drużyn piłkarskich. Ekipę z Florencji określa się mianem „Viola”, czyli fioletowi. Klub został założony w 1926 roku i od tamtej pory domowe mecze rozgrywa na stadionie Artemio Franchi.

ACF Fiorentina – podstawowe informacje

ACF Fiorentina – historia

Historia piłki nożnej we Florencji sięga jeszcze końcówki XIX wieku. W 1898 roku powstał Florence Football Club. Wówczas futbol dopiero dochodził do Europy, przez co zespół został rozwiązany kilka lat później. W konsekwencji dwa inne kluby sportowe, Club Sportivo Firenze i Palestra Ginnastica Fiorentina Libertas, założyły sekcje piłkarskie już na samym początku XX wieku. CF Fiorentina powstała dopiero w 1926 roku z połączenia dwóch florenckich klubów – CS Firenze i PG Libertas. Viola następne 25 lat spędziła w niższych ligach, a pierwsze trofeum wpadło do oficjalnej galboty po triumfie w Coppa Italia z 1940 roku.

Pierwsze Scudetto i budowanie marki w Europie

Lata 50. były dla Fiorentiny już dużo bardziej udane. Po kilku konsekwentnych finiszach w Serie A, klub z Florencji wygrał swoje pierwsze Scudetto w 1956 roku i to ze sporym zapasem punktowym nad wiceliderem. Kolejny sezon w wykonaniu piłkarzy Violi również można zaliczyć do udanych. Zespół awansował do finału Pucharu Europy, gdzie stanął do walki z Realem Madryt na stadionie Santiago Bernabéu. Finałowa rywalizacja byłe niezwykle zacięta. Królewscy byli skuteczniejsi pod bramką rywala i pokonali Fiorę (2:0). Fioletowi dobrze zapamiętają początek lat 60., kiedy zdobyli po raz drugi puchar Coppa Italia i pierwszy w historii Puchar Zdobywców Pucharów, pokonując Glasgow Rangers w finale.

Kolejna dekada również okazała się owocna dla klubu. Po zdobyciu trzeciego tytułu Coppa Italia w 1966 roku, Fiorentina wygrała jeszcze drugie Scudetto w 1969 roku, eliminując po drodze drużyny z Mediolanu oraz Cagliari. Klub kontynuował serię miernych występów w latach 70., ale nadal udało mu się wygrać kolejny Coppa Italia w 1975 roku.

Suche lata 80

Następna dekada rozpoczęła się zmianą kierownictwa, podczas gdy włoskie ligi zaczęły otwierać swoje granice dla zagranicznych graczy. Nowi właściciele Pontello Family początkowo spotkali się z krytyką ze strony swoich fanów, gdy wprowadzili nową koszulkę ze stylizowanym fleur-de-lis (emblemat Florencji), ale działali na rynku transferowym z jasną ideą stworzenia konkurencyjnej gry o tytuł. Giancarlo De Sisti – który był trenerem zespołu, miał do dyspozycji takich jak Francesco Graziani, Eraldo Pecci, Daniele Massaro, Paolo Monelli, Antonello Cuccureddu i Pietro Vierchowod. Fiorentina była konkurencyjna, ale wydawało się, że czegoś jej brakuje. W sezonie 1981/82 ich nadzieje na Scudetto przerodziły się w rozczarowanie, ponieważ w ostatniej kolejce Viola zremisowała z Cagliari, podczas gdy Juventus wygrał w Catanzaro, zdobywając tytuł Włoch.

Kunszt Roberto Baggio

Baggio rozegrał 136 meczów w koszulce Fiorentiny i strzelił 55 goli. W tym kilka niezapomnianych, takich jak ze starcia z Napoli Diego Maradony, kiedy przebiegł przez całe boisko i umieścił futbolówkę w siatce. Roberto Baggio osiągnął z Fiorentiną finał Pucharu UEFA w sezonie 1988/89, ale przegrał walkę o trofeum z Juventusem.

Historia Baggio w Florencji zakończyła się jednak nagle, ponieważ rodzina Pontello walczyła z wymaganiami finansowymi Serie A i w maju 1990 roku zdecydowała się sprzedać go rodzinie Agnelli z Juventusu za rekordową wówczas opłatę transferową w wysokości 25 miliardów włoskich lirów. Baggio nigdy nie był zadowolony z transferu, posunął się nawet do odmowy noszenia szalika Starej Damy podczas pierwszej konferencji prasowej. Ale nawet bez legendarnego Włocha w Violi pojawiły się poważne zmiany. Klub został przejęty przez rodzinę Cecchi Gori, która należała do najważniejszych producentów filmowych we Włoszech. Jedną z pierwszych udanych operacji rynkowych było sprowadzenie do Florencji Gabriela Omara Batistuty. Argentyńczyk stałby się kolejnym ulubieńcem fanów, jednym z najbardziej lubianych graczy w całej historii Fiorentiny.

Batistuta, czyli super strzelec Fiorentiny

Argentyńczyk był dosłownie nie do zatrzymania i łącznie zdobył 203 gole w 331 występach w koszulce Violi. Niektóre z jego bramek były niezwykle ważne. Batistuta trafił w finale Coppa Italia w 1996 roku z Atalantą, a kilka miesięcy później udało mu się zdobyć gola, gdy Fiorentina pokonała (2:1) Milan w Superpucharze Włoch na San Siro. 11 kwietnia 1997 roku Batistuta umieścił piłkę w siatce na Camp Nou. Fiorentina zmierzyła się ze znacznie silniejszą drużyną Dumy Katalonii, kiedy w ataku grał Fenomeno Ronaldo Nazario Da Lima. Wówczas tamten gol uciszył Camp Nou Batistuta zmusił kibiców przeciwnika do „zamknięcia się” i stał się ponadczasowym ulubieńców wszystkich fanów Fiorentiny.

Skandal Calciopoli zaprzepaścił szansę na udział w Lidze Mistrzów

W sezonie 2005/06 Luca Toni poprowadził Fiorentinę do nieoczekiwanego miejsca w Lidze Mistrzów, strzelając w Serie A 31 bramek. Wydarzenia z boisk, zostały jednak zniweczone przez skandal Calciopoli, którego werdykt spowodował 30. Punktów minusowych dla Violi. Fiorentina utraciła tym samym prawo do startu w czołowych europejskich rozgrywkach i otrzymała dodatkowe 19. punktowe potrącenie na start kolejnego sezonu.

Polskie akcenty w Fiorentinie

Pierwszym polskim zawodnikiem, który zagrał w Fiorentinie był Artur Boruc. Bramkarz ten przyszedł do “Violi” z Celticu Glasgow. Boruc na Artemio Franchi grał przez dwa lata. Łącznie w Fiorentinie rozegrał 62 mecze.

W czasach, gdy trenerem Fiorentiny był obecny selekcjoner reprezentacji Polski, Paulo Sousa, w barwach tego klubu występował Kuba Błaszczykowski. W sezonie 2015/16 trafił on na wypożyczenie z Wolfsburga. Były kapitan drużyny narodowej w Fiorentinie zdobył dwa gole w 15 rozegranych spotkaniach.

W latach 2013-2016 zakontraktowanym zawodnikiem Fiorentiny był również Rafał Wolski. Przez większą część czasu piłkarz ten był wypożyczany do innych klubów, a w “Violi” zanotował 16 występów (jeden gol).

Aktualnie barw Fiorentiny broni Bartłomiej Drągowski. To podstawowy bramkarz tego klubu, który trafił na Artemio Franchi w 2016 roku.

ACF Fiorentina – terminarz i wyniki

ACF Fiorentina – skład i statystyki piłkarzy

ACF Fiorentina – najlepsi strzelcy drużyny w Serie A